grunyir

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  /ɡɾuˈɲi/
Occidental:  nord-occidental /ɡɾuˈɲi/, valencià /ɡɾuˈɲiɾ/

Verb[modifica]

grunyir intr.

  1. Cridar el porc.
  2. Rondinar d’irritació el gos, el gat, el porc.
  3. Rondinar una persona.
  4. Fer-se notar un soroll apagat.
    «Els meus budells van grunyir. No havia menjat res en tot el dia.» (Alexandra Roma, Fins que el vent et retorni el somriure, 2018, Plataforma Neo, ISBN 9788417376024)

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: grunyo, gruny, grunyim

Relacionats[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: gru·nyir (2)

Vegeu també[modifica]