gravis

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /ˈɡɾa.βis/, balear /ˈɡɾa.vis/
Occidental:  nord-occidental /ˈɡɾa.βis/
valencià /ˈɡɾa.vis/, /ˈɡɾa.βis/

Verb[modifica]

gravis

  1. segona persona del singular (tu) del present de subjuntiu del verb gravar


Llatí
[modifica]

  • Pronúncia(i): /ˈɡra.wɪs/
  • Etimologia: De l'arrel protoindoeuropea gʷerǝu- («pesat»), cognat del grec βαρύς ‎(barýs).

Adjectiu[modifica]

gravis m., f., grave n. ‎(comparatiu gravior, superlatiu gravissimus)

  1. pesat
  2. considerable, important, complicat
  3. seriós
  4. greu

Declinació[modifica]

Tercera declinació, nominatiu amb dues terminacions.

Cas Singular Plural
Masc./Fem. Neutre Masc./Fem. Neutre
Nominatiu gravis grave gravēs gravia
Vocatiu gravis grave gravēs gravia
Acusatiu gravem grave gravēs gravia
Genitiu gravis gravium
Datiu gravī gravibus
Ablatiu gravī gravibus

Derivats[modifica]

Vegeu també[modifica]

  • Julius Pokorny, Indogermanisches etymologisches Wörterbuch, 1959, p.476-477