gofrar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /ɡuˈfɾa/
balear /ɡoˈfɾa/, /ɡuˈfɾa/
Occidental:  nord-occidental /ɡoˈfɾa/, valencià /ɡoˈfɾaɾ/

Verb[modifica]

gofrar trans.

  1. Gravar en relleu dibuixos sobre una superfície mitjançant motlles o màquines gofradores.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: gofro, gofra, gofrem
Vocal rizotònica: /o/

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: go·frar (2)
  • Anagrama: fragor

Vegeu també[modifica]