fangar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  /fəŋˈɡa/
Occidental:  nord-occidental /faŋˈɡa/, valencià /faŋˈɡaɾ/
Nom: de fang i el sufix -ar, segle XIV.
Verb: de fanga, segle XIV.

Nom[modifica]

fangar m. ‎(plural fangars)

  1. Lloc ple de fang.

Sinònims[modifica]

fanguera

Traduccions[modifica]

Verb[modifica]

fangar trans.

  1. Remoure la terra amb una fanga.

Conjugació[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: fan·gar (2)

Vegeu també[modifica]


Castellà
[modifica]

Peninsular: \faŋˈɡaɾ\
Americà: alt \f(a)ŋˈɡaɾ\, baix \faŋˈɡaɾ\

Nom[modifica]

fangar m. ‎(plural fangares)

  1. fangar

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: fan·gar (2)