exorabilis
Llatí[modifica]
Adjectiu[modifica]
exōrābilis m., f., exōrābile n.
Declinació[modifica]
Tercera declinació, nominatiu amb dues terminacions.
Cas | Singular | Plural | |||
Masc./Fem. | Neutre | Masc./Fem. | Neutre | ||
Nominatiu | exōrābilis | exōrābile | exōrābilēs | exōrābilia | |
Vocatiu | exōrābilis | exōrābile | exōrābilēs | exōrābilia | |
Acusatiu | exōrābilem | exōrābile | exōrābilēs | exōrābilia | |
Genitiu | exōrābilis | exōrābilium | |||
Datiu | exōrābilī | exōrābilibus | |||
Ablatiu | exōrābilī | exōrābilibus |