exaltar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  /əɡ.zəɫˈta/
Occidental:  nord-occidental /eɡ.zaɫˈta/, valencià /eɡ.zaɫˈtaɾ/

Verb[modifica]

exaltar trans., pron. ‎(pronominal exaltar-se)

  1. Elevar a alguna persona o cosa a major auge o dignitat.
  2. (metafòricament) Realçar el mèrit o circumstàncies d'algú o alguna cosa amb massa encariment.
  3. (metafòricament) Enardir, inflamar les passions i afectes de l'ànima. Es fa servir també com a recíproc.
  4. (pronominal) Commoure's o irritar-se.

Conjugació[modifica]

Sinònims[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: ex·al·tar (3)

Vegeu també[modifica]


Castellà
[modifica]

Peninsular: /ek.salˈtaɾ/
Americà: alt /ek.s(a)lˈtaɾ/, baix /ek.salˈtaɾ/

Verb[modifica]

exaltar trans., pron. ‎(pronominal exaltarse, present exalto, passat exalté, futur exaltaré)

  1. exaltar

Conjugació[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: e·xal·tar (3)