estranyar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  /əs.tɾəˈɲa/
Occidental:  nord-occidental /es.tɾaˈɲa/, valencià /es.tɾaˈɲaɾ/
Informal:  occidental /as.tɾaˈɲa/

Verb[modifica]

estranyar trans., pron. ‎(pronominal estranyar-se)

  1. Allunyar algú d'un lloc, d'algú altre, etc.
  2. Generar estranyesa.
  3. (pronominal) Sentir estranyesa.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: estranyo, estranya, estranyem

Sinònims[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: es·tra·nyar (3)

Vegeu també[modifica]