eskuma

Basc

• Etimologia: De esku ‎(«mà»), explicat com a reducció de esku emea ‎(literalment «mà femella») en oposició a esku arra ‎(literalment «mà mascle») reduït a ezker.

Nom

eskuma inan.

Declinació Nom comú inanimat -a orgànica Cas Indefinit Singular Plural Absolutiu eskuma eskuma eskumak Ergatiu eskumak eskumak eskumek Datiu eskumari eskumari eskumei Genitiu eskumaren eskumaren eskumen Comitatiu eskumarekin eskumarekin eskumekin Benefactiu eskumarentzat eskumarentzat eskumentzat Instrumental eskumaz eskumaz eskumez Partitiu eskumarik - - Prolatiu eskumatzat - - Causal eskumarengatik eskumarengatik eskumengatik Locatius Inessiu eskumatan eskuman eskumetan Ablatiu eskumatatik eskumatik eskumetatik Al·latiu eskumatara eskumara eskumetara Terminatiu eskumataraino eskumaraino eskumetaraino Al·l. direcional eskumatarantz eskumarantz eskumetarantz Gen. locatiu eskumatako eskumako eskumetako

1. (biscaí) dreta

Sinònims

• eskuin

Antònims

• ezker