enfitar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  /əɱ.fiˈta/
Occidental:  nord-occidental /eɱ.fiˈta/
valencià /eɱ.fiˈtaɾ/, /eɱ.fiˈta/
Informal:  nord-occidental /aɱ.fiˈta/, valencià /aɱ.fiˈtaɾ/
  • Rimes: -a(ɾ)
  • Homòfon: enfità
  • Etimologia: Del llatí vulgar *infictare, de *infictus ‎(«enclavat»), del clàssic infixus, participi de infigere ‎(«clavar»), segle XVIII.

Verb[modifica]

enfitar trans., pron. ‎(pronominal enfitar-se)

  1. a aquesta paraula li falten les accepcions o significats. Podeu ajudar el Viccionari incorporant-los.

Conjugació[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: en·fi·tar (3)
  • Heterograma de 7 lletres (aefinrt)
  • Anagrama: tarifen

Vegeu també[modifica]