encruelir

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  /əŋ.kɾu.əˈɫi/
Occidental:  nord-occidental /eŋ.kɾu.eˈli/, valencià /eŋ.kɾu.eˈliɾ/

Verb[modifica]

encruelir trans., pron. ‎(pronominal encruelir-se)

  1. Exacerbar, agreujar.
  2. (pronominal) Manifestar-se cruel contra algú, trobant gust en el que perjudica la seva vida, opinió o interessos.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: encrueleixo, encrueleix, encruelim

Sinònims[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: en·cru·e·lir (4)

Vegeu també[modifica]