enconar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /əŋ.kuˈna/
balear /əŋ.koˈna/, /əŋ.kuˈna/
Occidental:  nord-occidental /eŋ.koˈna/
valencià /eŋ.koˈnaɾ/, /eŋ.koˈna/
Informal:  nord-occidental /aŋ.koˈna/, valencià /aŋ.koˈnaɾ/
  • Rimes: -a(ɾ)
  • Homòfon: enconà
  • Etimologia: Del llatí vulgar inquinare ‎(«aviciar, avesar»), en llatí clàssic «tacar, adulterar», segle XIII.

Verb[modifica]

enconar trans.

  1. Donar la primera llet a un infant.

Conjugació[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

Vegeu també[modifica]