encarrilar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  /əŋ.kə.riˈɫa/
Occidental:  nord-occidental /eŋ.ka.riˈɫa/
valencià /eŋ.ka.riˈɫaɾ/, /eŋ.ka.riˈɫa/
Informal:  nord-occidental /aŋ.ka.riˈɫa/

Verb[modifica]

encarrilar trans., pron. ‎(pronominal encarrilar-se)

  1. Col·locar un vehicle sobre els carrils o el camí a seguir.
  2. Dur a bon terme un afer, una empresa, que s’ha separat del bon camí.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: encarrilo, encarrila, encarrilem

Sinònims[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: en·car·ri·lar (4)

Vegeu també[modifica]