encarir

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /əŋ.kəˈɾi/, balear /əŋ.kəˈɾi/
alguerès /aŋ.kaˈɾi/
Occidental:  nord-occidental /eŋ.kaˈɾi/, valencià /eŋ.kaˈɾiɾ/
Informal:  nord-occidental /aŋ.kaˈɾi/, valencià /aŋ.kaˈɾiɾ/

Verb[modifica]

encarir trans., intr. pron. ‎(pronominal encarir-se)

  1. Pujar de preu, fer cara alguna cosa.
  2. Metafòricament, ponderar, exagerar, alabar molt alguna cosa.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: encareixo, encareix, encarim

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

Vegeu també[modifica]


Català antic
[modifica]

Verb[modifica]

encarir

  1. encarir

Conjugació[modifica]

Vegeu també[modifica]