encarir

De Viccionari
Salta a la navegació Salta a la cerca


Català
[modifica]

Oriental: central /əŋ.kəˈɾi/, balear /əŋ.kəˈɾi/, alguerès /aŋ.kaˈɾi/
Occidental: nord-occidental /eŋ.kaˈɾi/, valencià /eŋ.kaˈɾiɾ/
Informal: nord-occidental /aŋ.kaˈɾi/, valencià /aŋ.kaˈɾiɾ/

Verb[modifica]

encarir trans., intr. pron. ‎(pronominal encarir-se)

  1. Pujar de preu, fer cara alguna cosa.
  2. Metafòricament, ponderar, exagerar, alabar molt alguna cosa.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: encareixo, encareix, encarim

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

Vegeu també[modifica]


Català antic
[modifica]

Verb[modifica]

encarir

  1. encarir

Conjugació[modifica]

Vegeu també[modifica]