emmanillar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  /əm.mə.niˈʎa/
Occidental:  nord-occidental /em.ma.niˈʎa/, valencià /em.ma.niˈʎaɾ/

Verb[modifica]

emmanillar trans.

  1. Subjectar amb manilles per tal d'immobilitzar una persona, especialment un detingut policial.

Conjugació[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

Vegeu també[modifica]