eloquens

De Viccionari


Llatí
[modifica]

  • Pronúncia(i): /ˈeː.lɔ.kwɛns/
  • Etimologia: De ēloquor.

Adjectiu[modifica]

ēloquēns m. f. n. ‎(genitiu ēloquentis)

  1. eloqüent

Declinació[modifica]

Tercera declinació, nominatiu d'una terminació.

Cas Singular Plural
Masc./Fem. Neutre Masc./Fem. Neutre
Nominatiu ēloquēns ēloquentēs ēloquentia
Vocatiu ēloquēns ēloquentēs ēloquentia
Acusatiu ēloquentem ēloquēns ēloquentēs ēloquentia
Genitiu ēloquentis ēloquentium
Datiu ēloquentī ēloquentibus
Ablatiu ēloquentī ēloquentibus