dopełniacz
Polonès[modifica]
- Pronúncia: /dɔˈpɛw.ɲat͡ʃ/
Nom[modifica]
dopełniacz m. inan.
- (lingüística) genitiu
Declinació[modifica]
Declinació de dopełniacz
singular | plural | |
---|---|---|
Nominatiu | dopełniacz | dopełniacze |
Genitiu | dopełniacza | dopełniaczy |
Datiu | dopełniaczowi | dopełniaczom |
Acusatiu | dopełniacz | dopełniacze |
Instrumental | dopełniaczem | dopełniaczami |
Locatiu | dopełniaczu | dopełniaczach |
Vocatiu | dopełniaczu | dopełniacze |
Relacionats[modifica]
- Casos en polonès: mianownik («nominatiu»), dopełniacz («genitiu»), celownik («datiu»), biernik («acusatiu»), narzędnik («instrumental»), miejscownik («locatiu»), wołacz («vocatiu»).
Miscel·lània[modifica]
- Síl·labes: do·peł·niacz (3)
- Heterograma de 10 lletres (acdeinopzł)
Vegeu també[modifica]
- Per a més informació vegeu l'entrada al Wielki słownik języka polskiego sobre dopełniacz
- Per a més informació vegeu l'entrada al Słownik Języka Polskiego sobre dopełniacz