dolens
Llatí[modifica]
Adjectiu[modifica]
dolēns m. f. n. (genitiu dolentis, comparatiu dolentior, superlatiu dolentissimus)
Declinació[modifica]
Tercera declinació, nominatiu d'una terminació.
Cas | Singular | Plural | |||
Masc./Fem. | Neutre | Masc./Fem. | Neutre | ||
Nominatiu | dolēns | dolentēs | dolentia | ||
Vocatiu | dolēns | dolentēs | dolentia | ||
Acusatiu | dolentem | dolēns | dolentēs | dolentia | |
Genitiu | dolentis | dolentium | |||
Datiu | dolentī | dolentibus | |||
Ablatiu | dolentī | dolentibus |