diluviar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /di.ɫu.βiˈa/, balear /di.ɫu.viˈa/
Occidental:  nord-occidental /di.ɫu.βiˈa/
valencià /di.ɫu.viˈaɾ/, /di.ɫu.βiˈaɾ/

Verb[modifica]

diluviar intr. impers.

  1. Ploure a bots i barrals.

Conjugació[modifica]

Com a verb que designa un fenomen natural és impersonal usat només en tercera persona del singular. Altres temps es podrien usar en sentit metafòric o per personificació fictícia.

Paradigmes de flexió: diluvio, diluvia, diluviem

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: di·lu·vi·ar (4)

Vegeu també[modifica]