delinquens
Llatí[modifica]
Adjectiu[modifica]
dēlinquēns m. f. n. (genitiu dēlinquēntis)
Declinació[modifica]
Tercera declinació, nominatiu d'una terminació.
Cas | Singular | Plural | |||
Masc./Fem. | Neutre | Masc./Fem. | Neutre | ||
Nominatiu | dēlinquēns | dēlinquēntēs | dēlinquēntia | ||
Vocatiu | dēlinquēns | dēlinquēntēs | dēlinquēntia | ||
Acusatiu | dēlinquēntem | dēlinquēns | dēlinquēntēs | dēlinquēntia | |
Genitiu | dēlinquēntis | dēlinquēntium | |||
Datiu | dēlinquēntī | dēlinquēntibus | |||
Ablatiu | dēlinquēntī | dēlinquēntibus |