delfí

De Viccionari


Català
[modifica]

  • Pronúncia(i): oriental /dəɫˈfi/, occidental /deɫˈfi/
  • Rimes: -i
  • Etimologia:
[1] Del llatí vulgar *delphīnu, de delphīnus, del grec antic δελφίν ‎(delphín).
[2] Del francès dauphin, antic prenom usat com a títol hereditari.

Nom[modifica]

delfí m. ‎(plural delfins)

  1. (valencià, mallorquí) forma alternativa de dofí

Nom[modifica]

delfí m. ‎(plural delfins)

  1. Hereu del rei de França.
  2. Hereu del poder o dels béns d’un magnat.

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: del·fí (2)
  • Anagrama: fidel

Vegeu també[modifica]


Català antic
[modifica]

Nom[modifica]

delfí m. ‎(plural delfins)

  1. delfí
  2. dofí

Variants[modifica]

Vegeu també[modifica]