degener
Llatí[modifica]
Adjectiu[modifica]
dēgener m. f. n. (genitiu dēgeneris)
Declinació[modifica]
Tercera declinació, nominatiu d'una terminació.
Cas | Singular | Plural | |||
Masc./Fem. | Neutre | Masc./Fem. | Neutre | ||
Nominatiu | dēgener | dēgenerēs | dēgeneria | ||
Vocatiu | dēgener | dēgenerēs | dēgeneria | ||
Acusatiu | dēgenerem | dēgener | dēgenerēs | dēgeneria | |
Genitiu | dēgeneris | dēgenerium | |||
Datiu | dēgenerī | dēgeneribus | |||
Ablatiu | dēgenerī | dēgeneribus |