contenir

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /kun.təˈni/
balear /kon.təˈni/, /kun.təˈni/
Occidental:  nord-occidental /kon.teˈni/, valencià /kon.teˈniɾ/
  • Rimes: -i(ɾ)
  • Etimologia: Del llatí vulgar *continēre, segle XIV, de contenere, format pel prefix con- ‎(«juntament») i el verb tenere ‎(«dominar, retenir»).

Verb[modifica]

contenir trans., pron. ‎(pronominal contenir-se)

  1. Tenir dintre o en la influència d'alguna cosa.
  2. Incloure diversos elements.
  3. Reprimir, no deixar sortir.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: continc, conté, contenim
Vocal rizotònica: /e/

Relacionats[modifica]

Sinònims[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

Vegeu també[modifica]

  • Obres de referència: DIEC, GDLC
  • Vegeu el Diccionari de sinònims de Softcatalà-OpenThesaurus: contenir