conglobare

De Viccionari
Potser volíeu: conglobaré


Italià
[modifica]

  • Pronúncia(i): /koŋ.ɡloˈbaː.re/
  • Etimologia: Del llatí conglobāre.

Verb[modifica]

conglobare

  1. conglobar
    Questo strato II- III conglobava interamente i ruderi degli edifici che circondavano l'altare[1]—«Aquest estrat II-III conglobava completament les ruïnes dels edificis que envoltaven l'altar.»

Conjugació[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: con·glo·bà·re (4)

Vegeu també[modifica]

  1. Luigi Bernabò Brea, Madeleine Cavalier, Meligunìs Lipára,2000, p.41


Llatí
[modifica]

  • Pronúncia(i): /kɔŋ.ɡlɔˈbaː.rɛ/

Verb[modifica]

conglobāre

  1. infinitiu del present actiu de conglobō