coent

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /kuˈen/
balear /koˈent/, /kuˈen/
Occidental:  nord-occidental /koˈen/
valencià /koˈent/, /koˈen/
  • Rimes: -ent
  • Etimologia: De coure ‎(verb), segle XIV.

Adjectiu[modifica]

coent inv. m. ‎(femení coent o coenta, plural masculí coents, plural femení coents o coentes)

  1. Que cou com una cremada.
  2. Que pica massa.
  3. Presumptuosament ridícul.

Sinònims[modifica]

Traduccions[modifica]

Verb[modifica]

coent

  1. Gerundi del verb coure

Miscel·lània[modifica]

Vegeu també[modifica]