Vés al contingut

cascada

De Viccionari

Català

[modifica]
  • Pronúncia(i): oriental /kəsˈka.ðə/, occidental /kasˈka.ða/
  • Rimes: -ada
  • Etimologia: De l’arcaic cascata, de l'italià cascata, participi de cascare («caure»), segle XIX. Durant el Renaixement hi havia vacil·lació entre la forma italianitzada o l’adaptada. Al segle XVI s’usava cascar amb el sentit italià de «caure».[1]

cascada f. (plural cascades)

  1. Salt d’aigua d’un corrent de gran amplitud o cabdal o bé en un conjunt de salts.
  2. Salt d’aigua d’una font ornamental.
  3. Esllavissada d’un corrent de gel o lava.

Derivats

[modifica]

Relacionats

[modifica]

Traduccions

[modifica]

Verb

[modifica]

cascada

  1. Participi femení singular del verb cascar.

Miscel·lània

[modifica]
  • Síl·labes: cas·ca·da (3)

Vegeu també

[modifica]
  1. Coromines, Joan. «DECat. II, 610b18-42». A: Diccionari etimològic i complementari de la llengua catalana. Barcelona: Curial Edicions Catalanes, 1980-1991.