cònic

De Viccionari


Català
[modifica]

  • Pronúncia(i): /ˈkɔ.nik/
  • Rimes: -ɔnik
  • Etimologia: De con i el sufix -ic, segle XIX.

Adjectiu[modifica]

cònic m. ‎(femení cònica, plural masculí cònics, plural femení còniques)

  1. Amb forma de con.
  2. Relatiu o pertanyent al con.

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: cò·nic (2)

Vegeu també[modifica]