Vés al contingut

càndid

De Viccionari

Català

[modifica]
  • Pronúncia(i): /ˈkan.dit/
  • Etimologia: Del llatí candidus («blanc lluent»), per associació del color blanc amb qualitats morals, de candere («posar-se incandescent»), segle XV.

Adjectiu

[modifica]

càndid m. (femení càndida, plural masculí càndids, plural femení càndides)

  1. Persona sense malícia, fàcil d’engalipar.

Sinònims

[modifica]

Antònims

[modifica]

Traduccions

[modifica]

Miscel·lània

[modifica]
  • Síl·labes: càn·did (2)

Vegeu també

[modifica]