botir

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /buˈti/
balear /boˈti/, /buˈti/
Occidental:  nord-occidental /boˈti/
valencià /boˈtiɾ/, /boˈti/

Verb[modifica]

botir intr., pron. ‎(pronominal botir-se)

  1. (central, septentrional) Causar tibantor a causa de l'augment de volum.
  2. (balear) Ser llançat amb força.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: boteixo, boteix, botim

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

Vegeu també[modifica]