boquir

De Viccionari
Salta a la navegació Salta a la cerca


Català
[modifica]

Oriental: /buˈki/
Occidental: nord-occidental /boˈki/, valencià /boˈkiɾ/, /buˈkiɾ/

Verb[modifica]

boquir trans.

  1. Ajuntar un boc i una cabra per a que el mascle fecundi la femella.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: boqueixo, boqueix, boquim

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: bo·quir (2)
  • Heterograma de 6 lletres (bioqru)
  • Anagrames: broqui, broquí

Vegeu també[modifica]