boquir

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /buˈki/
balear /boˈki/, /buˈki/
Occidental:  nord-occidental /boˈki/, valencià /boˈkiɾ/

Verb[modifica]

boquir trans.

  1. Ajuntar un boc i una cabra per a que el mascle fecundi la femella.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: boqueixo, boqueix, boquim

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: bo·quir (2)
  • Heterograma de 6 lletres (bioqru)
  • Anagrames: broqui, broquí

Vegeu també[modifica]