boixar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /buˈʃa/
balear /boˈʃa/, /buˈʃa/
Occidental:  nord-occidental /bojˈʃa/
valencià /bojˈʃaɾ/, /boˈʃa/

Nom[modifica]

boixar f. ‎(plural boixars)

  1. boixeda

Verb[modifica]

boixar trans., intr., pron. ‎(pronominal boixar-se)

  1. Tapar un forat amb una boixa.
  2. (vulgarisme, intransitiu) cardar, follar
  3. (valencià) Importunar o molestar amb una insistència excessiva.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: boixo, boixa, boixem
Vocal rizotònica: /o/

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: boi·xar (2)
  • Heterograma de 6 lletres (abiorx)
  • Anagrama: Arboix

Vegeu també[modifica]