blasfemar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  /bɫəs.fəˈma/
Occidental:  nord-occidental /bɫas.feˈma/, valencià /bɫas.feˈmaɾ/

Verb[modifica]

blasfemar intr., trans.

  1. Dir blasfèmies o paraules injurioses contra una divinitat, persona santa, o bé contra algú en concret.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: blasfemo, blasfema, blasfemem
Vocal rizotònica: /ɛ/, /ə/, /e/

Sinònims[modifica]

Derivats[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: blas·fe·mar (3)

Vegeu també[modifica]


Castellà
[modifica]

Peninsular: septentrional /blas.feˈmaɾ/, meridional /blah.feˈmaɾ/
Americà: alt /bl(a)s.feˈmaɾ/, baix /blah.feˈmaɾ/

Verb[modifica]

blasfemar ‎(present blasfemo, passat blasfemé, futur blasfemaré)

  1. blasfemar

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: blas·fe·mar (3)