Vés al contingut

beneiríveu

De Viccionari

Català

[modifica]

Verb

[modifica]

beneiríveu

  1. (alguerès) Segona persona del plural (vosaltres, vós) del condicional de beneir.

Miscel·lània

[modifica]
  • Síl·labes: be·nei·rí·veu (4)