benedictus

De Viccionari


Llatí
[modifica]

  • Pronúncia(i): /bɛ.nɛˈdɪk.tʊs/
  • Etimologia: Del verb benedīcō.

Nom[modifica]

benedictus m. ‎(genitiu benedictī)

  1. beneït

Declinació[modifica]

2a declinació -us, -ī
Cas Singular Plural
Nominatiu benedictus benedictī
Vocatiu benedicte benedictī
Acusatiu benedictum benedictōs
Genitiu benedictī benedictōrum
Datiu benedictō benedictīs
Ablatiu benedictō benedictīs