bastir

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  /bəsˈti/
Occidental:  nord-occidental /basˈti/, valencià /basˈtiɾ/

Verb[modifica]

bastir trans.

  1. Construir combinant i unint peces.
  2. (argot casteller) Fer un castell.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: basteixo, basteix, bastim

Sinònims[modifica]

Derivats[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: bas·tir (2)
  • Heterograma de 6 lletres (abirst)
  • Anagrama: brisat

Vegeu també[modifica]

  • Obres de referència: DIEC, GDLC, Optimot
  • Vegeu el Diccionari de sinònims de Softcatalà-OpenThesaurus: bastir


Català antic
[modifica]

  • Etimologia: [1] Del germànic *bastjan («teixir, trenar»). [2] De bastar.

Verb[modifica]

bastir

  1. bastir, construir
    «Feu bastir grans scalas e altes, e posts grosses ab escales redones, per tal que pujassen al mur» (Crònica de Bernat Desclot)

Conjugació[modifica]

Verb[modifica]

bastir

  1. abastar, proveir

Vegeu també[modifica]