arborescens
Llatí[modifica]
- Pronúncia(i): /ar.bɔˈreːs.kɛns/
Adjectiu[modifica]
arborēscēns m. f. n. (genitiu arborēscentis)
Declinació[modifica]
Tercera declinació, nominatiu d'una terminació.
Cas | Singular | Plural | |||
Masc./Fem. | Neutre | Masc./Fem. | Neutre | ||
Nominatiu | arborēscēns | arborēscentēs | arborēscentia | ||
Vocatiu | arborēscēns | arborēscentēs | arborēscentia | ||
Acusatiu | arborēscentem | arborēscēns | arborēscentēs | arborēscentia | |
Genitiu | arborēscentis | arborēscentium | |||
Datiu | arborēscentī | arborēscentibus | |||
Ablatiu | arborēscentī | arborēscentibus |
Descendents[modifica]
- Anglès: arborescent
- Castellà: arborescente
- Català: arborescent
- Francès: arborescent
- Italià: arborescente
Verb[modifica]
arborēscēns
- participi del present actiu de arborēscō