Vés al contingut

anormal

De Viccionari

Català

[modifica]
Oriental: central /ə.nurˈmaɫ/
balear /ə.noɾˈmaɫ/, /ə.nurˈmaɫ/
Occidental: /a.noɾˈmaɫ/
  • Rimes: -al
  • Etimologia: Del francès anormal, segle XIII, de anomal («anòmal») per analogia del llatí norma.

Adjectiu

[modifica]

anormal inv. (plural anormals)

  1. Qualsevol cosa que no segueix la norma establerta.
  2. (psicologia) Afectat per una síndrome patològica.

Antònims

[modifica]

Sinònims

[modifica]

Traduccions

[modifica]

Miscel·lània

[modifica]
  • Síl·labes: a·nor·mal (3)
  • Anagrama: molaran

Vegeu també

[modifica]

Castellà

[modifica]
  • Pronúncia(i): /a.noɾˈmal/
  • Rimes: -al
  • Etimologia: Del prefix a- i normal.

Adjectiu

[modifica]

anormal inv. (plural anormales)

  1. anormal

Miscel·lània

[modifica]

Vegeu també

[modifica]
  • Per a més informació vegeu l'entrada al Diccionario de la lengua española (23a edició, Madrid: 2014) sobre anormal

Francès

[modifica]
  • Pronúncia: /a.nɔʁ.mal/
  • Etimologia: Derivat del llatí medieval anormalis («contrari a la norma»), amb influència de anomal.

Adjectiu

[modifica]

anormal inv. (plural anormaux)

  1. anormal