anormal

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /ə.nurˈmaɫ/
balear /ə.noɾˈmaɫ/, /ə.nurˈmaɫ/
Occidental:  /a.noɾˈmaɫ/
  • Rimes: -al
  • Etimologia: Del francès anormal, segle XIII, de anomal ‎(«anòmal») per analogia del llatí norma.

Adjectiu[modifica]

anormal inv. ‎(plural anormals)

  1. Qualsevol cosa que no segueix la norma establerta.
  2. (psicologia) Afectat per una síndrome patològica.

Antònims[modifica]

Sinònims[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: a·nor·mal (3)
  • Anagrama: molaran

Vegeu també[modifica]


Francès
[modifica]

  • Pronúncia: /a.nɔʁ.mal/
  • Etimologia: Derivat del llatí medieval anormalis («contrari a la norma»), amb influència de anomal.

Adjectiu[modifica]

anormal inv. ‎(plural anormaux)

  1. anormal