angustia
Salta a la navegació
Salta a la cerca
Castellà[modifica]
- Pronúncia: /aŋˈɡus.tja/
- Etimologia: Del llatí angustia.
Nom[modifica]
an·gus·tia f. (plural angustias)
Llatí[modifica]
- Pronúncia: /aŋˈɡʊs.tɪ.a/
- Etimologia: Derivat de angere.
Nom[modifica]
angustia f. (genitiu angustiae)
1a declinació -a, -ae | ||
Cas | Singular | Plural |
Nominatiu | angustia | angustiae |
Vocatiu | angustia | angustiae |
Acusatiu | angustiam | angustiās |
Genitiu | angustiae | angustiārum |
Datiu | angustiae | angustiīs |
Ablatiu | angustiā | angustiīs |
- estretor
- gorja, congost
- Ex.: In faucibus Sperchii fluminis Thermopylarum angustiae, quo argumento IIII inde Heraclea Trechin dicta est.[1]—(traducció:«a la desembocadura del riu Esperqueios, a 4.000 passes de la gorja de les Termòpiles, està Heraclea, anomenada per aquest motiu Trechin —l'Àspra—.»)
- angoixa
Vegeu també[modifica]
- ↑ Plini el Vell, Naturalis Historia, IV