alliciens

De Viccionari


Llatí
[modifica]

  • Pronúncia(i): /alˈlɪ.kɪ.ɛns/
  • Etimologia: Derivat de alliciō.

Adjectiu[modifica]

alliciēns m. f. n. ‎(genitiu allicientis)

  1. al·licient, encant

Declinació[modifica]

Tercera declinació, nominatiu d'una terminació.

Cas Singular Plural
Masc./Fem. Neutre Masc./Fem. Neutre
Nominatiu alliciēns allicientēs allicientia
Vocatiu alliciēns allicientēs allicientia
Acusatiu allicientem alliciēns allicientēs allicientia
Genitiu allicientis allicientium
Datiu allicientī allicientibus
Ablatiu allicientī allicientibus