aestivalis

De Viccionari


Llatí
[modifica]

Adjectiu[modifica]

aestīvālis m., f., aestīvāle n.

  1. estival

Declinació[modifica]

Tercera declinació, nominatiu amb dues terminacions.

Cas Singular Plural
Masc./Fem. Neutre Masc./Fem. Neutre
Nominatiu aestīvālis aestīvāle aestīvālēs aestīvālia
Vocatiu aestīvālis aestīvāle aestīvālēs aestīvālia
Acusatiu aestīvālem aestīvāle aestīvālēs aestīvālia
Genitiu aestīvālis aestīvālium
Datiu aestīvālī aestīvālibus
Ablatiu aestīvālī aestīvālibus

Sinònims[modifica]

Descendents[modifica]

Vegeu també[modifica]

  • Lewis, Charlton T.; Short, Charles. «aestivalis». A: A Latin Dictionary. Oxford: Clarendon Press, 1879.