aestimo

De Viccionari


Llatí
[modifica]

  • Pronúncia(i): /ˈajs.tɪ.moː/
  • Etimologia: De aes.

Verb[modifica]

aestimō ‎(1a present?), aestimās ‎(2a present), aestimāre ‎(infinitiu), aestimāvī ‎(perfet), aestimātum ‎(supí)

  1. valorar, calcular
    «aestimare frumentum III denariis» ([1])
    Valorar el blat en tres dinars.
    «quantopere dilectus sit, facile est aestimare» ([2])
    Com més gran sigui la demanda, més fàcil és de calcular.
  2. estimar, apreciar
    «magno te aestimaturum» ([3])
    T'estimaven molt

Vegeu també[modifica]

  1. Ciceró, In C. Verrem, 2, 3, 92
  2. Suetoni, Augustus, 56
  3. Titus Livi, Ab Urbe Condita, 40, 55