aclapar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  /ə.kɫəˈpa/
Occidental:  nord-occidental /a.kɫaˈpa/, valencià /a.kɫaˈpaɾ/
  • Rimes: -a(ɾ)
  • Homòfon: aclapà
  • Etimologia: De l’antic alt alemany *klappōn ‎(«esclafir»), cognat de l’alemany klappen i de l’anglès clap.

Verb[modifica]

aclapar trans., pron. ‎(pronominal aclapar-se)

  1. Ajupir, tirar-se a terra.
  2. Sentir-se xafat.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: aclapo, aclapa, aclapem

Traduccions[modifica]

Verb[modifica]

aclapar

  1. (balear) primera persona del singular (jo) del present d'indicatiu de aclaparar

Miscel·lània[modifica]

Vegeu també[modifica]


Occità
[modifica]

Verb[modifica]

aclapar

  1. aclaparar