abrogar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /ə.βɾuˈɣa/
balear /ə.bɾoˈɣa/, /ə.bɾuˈɣa/
Occidental:  nord-occidental /a.βɾoˈɣa/, valencià /a.bɾoˈɣaɾ/

Verb[modifica]

abrogar trans.

  1. Abolir, revocar una llei.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: abrogo, abroga, abroguem
Vocal rizotònica: /ɔ/

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: ab·ro·gar (3)

Vegeu també[modifica]

  • Obres de referència: DIEC, GDLC, Optimot
  • Diccionari de la Llengua Catalana ab la correspondencia castellana. Editorial Salvat, 1910. Tom 1


Castellà
[modifica]

Peninsular: \a.βɾoˈɣaɾ\
Americà: alt /a.bɾoˈɡaɾ/, baix \a.βɾoˈɣaɾ\

Verb[modifica]

abrogar trans. ‎(present abrogo, passat abrogué, futur abrogaré)

  1. abrogar

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: a·bro·gar (3)