abísmat

De Viccionari
Potser volíeu: abismat


Català
[modifica]

Verb[modifica]

abísmat ‎(infinitiu abismar)

  1. (arcaisme) segona persona del singular (tu) de l'imperatiu del verb abismar És a dir, abisma't.
    «Para 'l coll,» com dihentli; «abísmat ja, que caych.» (Verdaguer, Jacint: L'Atlàntida, 1886).

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: a·bís·mat (3)
  • Anagrama: abastim