Tyrrhenus

De Viccionari


Llatí
[modifica]

Adjectiu[modifica]

Tyrrhenus m., Tyrrhena f., Tyrrhenum n.

  1. (gentilici) tirrè

Exemples[modifica]

[1]: "gens inimica mihi Tyrrhenum navigat aequor, Ilium in Italiam portans victosque Penates"[1] — una raça que m'és enemiga navega pel mar Tirrè portant cap a Itàlia els fonaments de Troia i els Penats de la pàtria vençuda.[2]

Declinació[modifica]

Primera i segona declinació, -us, -a, -um.

Cas Singular Plural
Masculí Femení Neutre Masculí Femení Neutre
Nominatiu Tyrrhenus Tyrrhena Tyrrhenum Tyrrhenī Tyrrhenae Tyrrhena
Vocatiu Tyrrhene Tyrrhena Tyrrhenum Tyrrhenī Tyrrhenae Tyrrhena
Acusatiu Tyrrhenum Tyrrhenam Tyrrhenum Tyrrhenōs Tyrrhenās Tyrrhena
Genitiu Tyrrhenī Tyrrhenae Tyrrhenī Tyrrhenōrum Tyrrhenārum Tyrrhenōrum
Datiu Tyrrhenō Tyrrhenae Tyrrhenō Tyrrhenīs
Ablatiu Tyrrhenō Tyrrhenā Tyrrhenō Tyrrhenīs

Compostos i expressions[modifica]

Vegeu també[modifica]

  • Gaffiot, Félix. «Tyrrhenus». A: Dictionnaire Latin - Français, 1934. París: Hachette, 1934, p. 1619.
  1. Publius Vergilius Maro (Virgili). Aeneis, 2013. Viquitexts, entre 29 aC i 19 aC.
  2. Bellès, Joan (trad.); Virgili. L'Eneida, 2012. Labutxaca, 1998, p. 22. ISBN 978-84-9930-168-6.