Theomenes

De Viccionari


Llatí
[modifica]

  • Pronúncia(i): /tʰɛˈɔ.mɛ.neːs/

Nom propi[modifica]

Theomenēs m. ‎(genitiu Theomenis)

  1. Prenom masculí

Declinació[modifica]

3a declinació -, -is (tema i)
Cas Singular Plural
Nominatiu Theomenēs -
Vocatiu Theomenēs -
Acusatiu Theomenem -
Genitiu Theomenis -
Datiu Theomenī -
Ablatiu Theomene -


Vegeu també[modifica]

  • Gaffiot, Félix. «Theomenes». A: Dictionnaire Latin - Français, 1934. París: Hachette, 1934, p. 1568.