Theoclymenus

De Viccionari


Llatí
[modifica]

  • Pronúncia(i): /tʰɛ.ɔˈklʏ.mɛ.nʊs/

Nom propi[modifica]

Theoclymenus m. ‎(genitiu Theoclymenī)

  1. Prenom masculí

Declinació[modifica]

2a declinació -us, -ī
Cas Singular Plural
Nominatiu Theoclymenus -
Vocatiu Theoclymene -
Acusatiu Theoclymenum -
Genitiu Theoclymenī -
Datiu Theoclymenō -
Ablatiu Theoclymenō -


Vegeu també[modifica]

  • Gaffiot, Félix. «Theoclymenus». A: Dictionnaire Latin - Français, 1934. París: Hachette, 1934, p. 1568.