Theoclymenus
Llatí[modifica]
- Pronúncia(i): /tʰɛ.ɔˈklʏ.mɛ.nʊs/
Nom propi[modifica]
Theoclymenus m. (genitiu Theoclymenī)
- Prenom masculí
Declinació[modifica]
Cas | Singular | Plural |
Nominatiu | Theoclymenus | - |
Vocatiu | Theoclymene | - |
Acusatiu | Theoclymenum | - |
Genitiu | Theoclymenī | - |
Datiu | Theoclymenō | - |
Ablatiu | Theoclymenō | - |
Vegeu també[modifica]
- Gaffiot, Félix. «Theoclymenus». A: Dictionnaire Latin - Français, 1934. París: Hachette, 1934, p. 1568.