Teuthrans
Llatí[modifica]
- Pronúncia(i): /ˈtew.tʰrans/
Nom propi[modifica]
Teuthrans m. (genitiu Teuthrāntis)
- forma alternativa de Teuthrās
Declinació[modifica]
Cas | Singular | Plural |
Nominatiu | Teuthrans | - |
Vocatiu | Teuthrans | - |
Acusatiu | Teuthrāntem | - |
Genitiu | Teuthrāntis | - |
Datiu | Teuthrāntī | - |
Ablatiu | Teuthrānte | - |
Vegeu també[modifica]
- Gaffiot, Félix. «Teuthrans». A: Dictionnaire Latin - Français, 1934. París: Hachette, 1934, p. 1565.