Medea

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental: central /məˈðɛ.ə/, balear /məˈðə.ə/, /məˈðɛ.ə/
Occidental: /meˈðe.a/

Nom propi[modifica]

Medea f.

  1. (mitologia grega) Heroïna que ajudà a Jàson quan cercava el velló d’or.

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: Me·de·a (3)

Vegeu també[modifica]


Llatí
[modifica]

  • Pronúncia(i): /meːˈdeː.a/
  • Etimologia: Del grec antic Μήδεια ‎(Mḗdeia).

Nom propi[modifica]

Mēdēa f. ‎(genitiu Mēdēae)

  1. (mitologia grega) Medea

Declinació[modifica]

1a declinació -a, -ae
Cas Singular Plural
Nominatiu Mēdēa -
Vocatiu Mēdēa -
Acusatiu Mēdēam -
Genitiu Mēdēae -
Datiu Mēdēae -
Ablatiu Mēdēā -


Vegeu també[modifica]

  • Gaffiot, Félix. «Medea». A: Dictionnaire Latin - Français, 1934. París: Hachette, 1934.