Eulaeus

De Viccionari


Llatí
[modifica]

  • Pronúncia(i): /ewˈlaj.ʊs/

Nom propi[modifica]

Eulaeus m. ‎(genitiu Eulaeī)

  1. Riu de l’antiga Susiana, actualment Karun.

Declinació[modifica]

2a declinació -us, -ī
Cas Singular Plural
Nominatiu Eulaeus -
Vocatiu Eulaee -
Acusatiu Eulaeum -
Genitiu Eulaeī -
Datiu Eulaeō -
Ablatiu Eulaeō -


Descendents[modifica]

Vegeu també[modifica]

  • Gaffiot, Félix. «Eulaeus». A: Dictionnaire Latin - Français, 1934. París: Hachette, 1934, p. 606.