Eulaeus
Llatí[modifica]
- Pronúncia(i): /ewˈlaj.ʊs/
Nom propi[modifica]
Eulaeus m. (genitiu Eulaeī)
Declinació[modifica]
Cas | Singular | Plural |
Nominatiu | Eulaeus | - |
Vocatiu | Eulaee | - |
Acusatiu | Eulaeum | - |
Genitiu | Eulaeī | - |
Datiu | Eulaeō | - |
Ablatiu | Eulaeō | - |
Descendents[modifica]
- Francès: Eulée
Vegeu també[modifica]
- Gaffiot, Félix. «Eulaeus». A: Dictionnaire Latin - Français, 1934. París: Hachette, 1934, p. 606.