moniato

De Viccionari


Català
[modifica]

Moniato
Oriental:  central /mu.niˈa.tu/
balear /mo.niˈa.to/, /mu.niˈa.tu/
Occidental:  /mo.niˈa.to/
  • Rimes: -ato
  • Etimologia: Del castellà boniato, segle XIX, provinent de les Antilles, d’origen incert.

Nom[modifica]

moniato m. ‎(plural moniatos)

  1. Tubercle subterrani precedent de l'Amèrica tropical i introduït a Europa pels espanyols (Ipomoea batatas). Sol ésser llarguer, més gros que la patata i de gust dolç.
  2. (col·loquial) ignorant

Sinònims[modifica]

Derivats[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: mo·ni·a·to (4)
  • Anagrama: amotino

Vegeu també[modifica]